ΠΕΡΙ ΙΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΙΩΝ Ο ΛΟΓΟΣ…
2013-07-06 17:54γίνει πολύσημος: κρίση οικονομική, κρίση πολιτική, κρίση περιβαλλοντική, κρίση στην παιδεία, κρίση στην υγεία, κρίση στα σύνορα, κρίση μεταναστευτική, κρίση στο να κρίνουμε, κρίση στο ν’ αποφασίσουμε, κρίση στο να εφαρμόσουμε. Σαν να έχει το όλο σύστημα υποστεί κι αυτό τις συνέπειες κάποιας… ίωσης!
Σωστά έχει υποστηριχθεί ότι τα θεμέλια αυτής της ασθένειας είναι πνευματικά. Έχει τόσο πολύ περιπλεχθεί, βλέπε διαστραφεί η σχέση του ανθρώπου προς το Θεό, το συνάνθρωπο και τον κόσμο, λόγω των… ιών που καλούνται πάθη, ώστε η ζωή για τους πλέον ευάλωτους του συστήματος, ψυχικά εύθραυστους, αντιδραστικούς ή ανασφαλείς, να φαίνεται μάλλον σαν θάνατος που διαρκώς αναστέλλεται (ως πότε να καθυστερούμε την κατοίκηση στον τάφο;). Καταφεύγοντας άλλοι στα ναρκωτικά, λόγω της βαρύτερης.. ίωσης από την οποία πάσχουν, αποκτούν σιγά-σιγά μιάν όψη, ένα προσωπείο παραπλήσιο του θανάτου. Θα μπορούσε μάλιστα όλη αυτή η πορεία τους προς το θάνατο να θεωρηθεί και άσκηση. Λείπει όμως το γεγονός της χαράς και η αίσθηση της ελευθερίας που συνοδεύουν την αυθεντική ασκητικότητα. Άλλωστε το φοβερό είναι ότι όλ’ αυτά τα παιδιά των ναρκωτικών προσπαθούν να ζήσουν μέσα απ’ αυτό που κάνουν, όχι να πεθάνουν.
Μη νομίσουμε ατυχώς ότι η φιλαργυρία, η φιληδονία και η φιλαρχία, οι βασικοί δηλαδή πειρασμοί του Χριστού στην έρημο, δεν αποτελούν τη βάση όλης αυτής της άρρωστης διαδικασίας. Αυτά τα τρία πάθη αποτελούν όχι απλούς, αλλά… αξιωματικούς ιούς! Σε κάθε ανυποψίαστο άνθρωπο μάλιστα, (εκείνον δηλαδή που δεν σπεύδει στο νοσοκομείο της Εκκλησίας για θεραπεία), δημιουργούν σωρεία συνδυασμού άρρωστων συμπτωμάτων, τα οποία από άνθρωπο σε άνθρωπο παρουσιάζουν διαφορετική “κλινική εικόνα”. Έχουμε τόσες κλινικές εικόνες όσα και ανθρώπινα πλάσματα, καθότι κάθε ανθρώπινο πρόσωπο είναι μοναδικό και ανεπανάληπτο. Πρόκειται δηλαδή για… ιώσεις εξαιρετικά ποικίλες και ποικιλώνυμες!
Αναφέραμε προηγουμένως τη λέξη “Εκκλησία” ως νοσοκομείο και θεραπευτήριο, εστιάζοντας περισσότερο σε μία “ιατρική” άποψη γι Αυτήν, ενώ πρόκειται κυρίως για κάλεσμα, εγερτήριο, συλλαλητήριο και γενικό προσκλητήριο σε τόπο και τρόπο ευχαριστιακής συνάντησής μας όλων των ορθοδόξων μέσα στο Πρόσωπο του Χριστού. Το κάναμε για να δείξουμε ότι αποτελεί από μιαν άλλην άποψη τόπο παροχής πνευματικών αντισωμάτων, για μία τέλεια αντι-ιική προστασία απέναντι στα ιοβόλα δήγματα των νοητών ιών, γιατί περί αυτών κυρίως πρόκειται. Τόπος δράσης τους είναι η καρδιά του κάθε ανθρώπου με την έννοια του εσωτέρου ανθρώπου. Επειδή ο άνθρωπος έχει πλαστεί με εξαιρετικό “μεράκι” από το Δημιουργό για να ανακεφαλαιώσει μέσα του όλη τη δημιουργία και να γίνει κατά χάριν Χριστός, Θεοτόκος, Πατήρ και ταυτόχρονα τέκνον της Εκκλησίας, είναι σίγουρο ότι αφού έτσι λειτουργούν οι προδιαγραφές του, αν πάρει στα σοβαρά την όλη ιστορία, τον περιμένουν ευχάριστες εκπλήξεις: ψυχοπνευματική ανακαίνιση η οποία δρα ευεργετικά και στο σώμα, αισιοδοξία και θάρρος απέναντι στη ζωή, σωστή αντιμετώπιση των δυσκολιών και των προβλημάτων που αναφύονται, αυτοπεποίθηση εν Χριστώ, ηρεμία και χαρά, που όταν απλόχερα μοιράζονται από τον άνθρωπο του Θεού πολλαπλάσιες του επιστρέφονται. Συμβαίνει αυτό γιατί μέσα στην Εκκλησία, όταν σωστά ζει κανείς, περνώντας από οδυνηρή περιτομή καρδίας, σήμερα που τα πάντα έχουν σκοπό την “επιτυχία” μέσα από το νόμο της ήσσονος προσπαθείας και την απώθηση του πόνου και του θανάτου, συμμετέχοντας στα άγια μυστήρια, γίνεται γιατρός του εαυτού του πρώτα και μετά των άλλων.
Συμπεραίνουμε λέγοντας ότι η κατεξοχήν εικονοκλαστική εποχή μας διψάει για αγίους. Για εκείνους που με τελωνική προσευχή και ταπείνωση επιστρέφοντος ασώτου (τους έσωσε ο λογισμός ότι ως υιοί αναχώρησαν από τον πατρικό οίκο, δεν το ξέχασαν τελικά ποτέ, γι αυτό και ως υιοί επέστρεψαν) θα πάρουν τα αναιμικά παιδιά των μοντέρνων καιρών στην αγκαλιά τους και με στοργή Χριστού, με ένα αίσθημα πλατυτέρας μητρότητας σάμπως και τα κάψει ο παγετός του κόσμου και θα τα προσφέρουν στην αγάπη Του, γλιτώνοντάς τα από λογής-λογής ιώσεις. Είμαστε έτοιμοι ν’ ανταποκριθούμε σ’ αυτό το αίτημα;
—————
