Γ) Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ,
γ) ὅταν μπαίνει ὁ Ἱερέας ἀπὸ τὴν Ὡραία Πύλη στὸ Ἱερὸ Βῆμα, θυμιάζει τὰ Τίμια Δῶρα, τὰ ἀποκαλύπτει καὶ τὰ σκεπάζει μὲ τὸν Ἀέρα ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΕΝΟΣ. Τὸ ὕφασμα τοῦ Ἀέρα εἶναι τὸ Σάβανο ποὺ καλύπτει τὸν νεκρὸ Κύριο καὶ τὸ Θυμίαμα, μαζὶ μὲ τὰ Δάκρυα τοῦ προσευχόμενου Ἱερέα εἶναι τὰ Μῦρα τῶν Μυροφόρων ποὺ πλένουν καὶ μυρώνουν τὸν Κύριο, ἀλλὰ καὶ ΟΛΟ τὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας.Ἔτσι τὰ Δάκρυα κάθε προσευχόμενου Ὀρθόδοξου Χριστιανοῦ, ὡς ἄλλα Μῦρα πλένουν τὶς παρειὲς τοῦ σώματός του, τῆς ψυχής του, πλένουν καὶ ὅλο τὸ σῶμα τῶν πιστῶν ἀδελφῶν, ἀνακουφίζοντας ζωντανοὺς καὶ κεκοιμημένους, γνωστοὺς καὶ ἀγνώστους παρόντος, παρελθόντος καὶ μέλλοντος.Τὴν ὥρα αὐτή, ἡ Ἁγία Τράπεζα γίνεται τὸ Μνῆμα ὅπου τίθεται ὁ Κύριος, καὶ ἀπ' ὅπου θὰ ἀναστηθεῖ χαρίζοντάς μας ἔπειτα ἀπὸ λίγο τὸ ἀναστημένο Σῶμα καὶ Αἷμα Του. Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με! Βάστηξέ μας μὴ Σοῦ ξεφύγουμε!