ΓΙΑ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΝΑΩΝ ΕΠΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΠΡΟΣ ΓΟΝΙΜΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ

ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ, ἔπεσε στὰ χέρια μου, ἡλεκτρονικὰ -στὰ γαλλικὰ- τὸ σύγγραμμα τοῦ Ἑλβετοῦ Γαλλοφώνου καὶ φιλέλληνα Ἰατροῦ André-Louis Gosse στὸν ὁποῖο ἀνέθεσε ὁ Καποδίστριας ἐξ' ὁλοκλήρου τὴν ἀντιμετώπιση τῆς πανώλης τοῦ 1828.

Ἐκεῖ μέσα λοιπόν, βρῆκα μερικὰ πολὺ σημαντικὰ στοιχεῖα γιὰ τὴν Αἴγινα καὶ τὴν Ὕδρα ποὺ ἴσως διαφωτίσουν τὸν προβληματισμό μας περὶ κλεισίματος ναῶν, μὲ στόχο πάντοτε τὸν καλοπροαίρετο διάλογο καὶ τὴν κατὰ τὸ δυνατὸν ἀνεύρεση τῆς ἀλήθειας. Τὸ σύγγραμμα-βιβλίο (πληκτρολογῆστε ἂν θέλετε) ἔχει τίτλο: RÉLATION DE LA PESTE QUI A RÉGNÉ EN GRÈCE EN 1827 ET 1828, (μτφ. ΕΚΘΕΣΙΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙ ΤΗΝ ΠΑΝΩΛΗΝ ΉΤΙΣ ΕΠΕΠΕΣΕΝ ΕΙΣ ΕΛΛΑΔΑ ΕΝ ΕΤΕΣΙ 1827 ΚΑΙ 1828) ἐκδοθὲν στὸ Παρίσι καὶ στὴ Γενεύη τὸ 1838.
Μὲ ἀφορμὴ τὴν πανώλη στὴν Ἑλλάδα, ὁ συγγραφέας προτείνει σὲ αὐτὸ τὸ βιβλίο μεθόδους καινούριες γιὰ τὴν ἀντιμετώπισή της -κ α ὶ- στοὺς Γάλλους συμπατριῶτες του.
Ἐκεῖ μέσα, σὲ δύο σημεῖα, κάνει λόγο γιὰ -κ λ ε ί σ ι μ ο- τῶν -ν α ῶ ν. Τὴν πρώτη φορὰ στὴ σελίδα 9, ἀφοῦ πρῶτα ἀναφέρει τὰ συμπτώματα τῆς νόσου ὅπως τοῦ τὰ περιέγραψαν οἱ Ἑλληνες γιατροὶ Γλαράκης, Καλογερόπουλος, Μπαγιᾶς, Βελισσάρης καὶ Ράγκος, ὅπου μιλάει γιὰ τὴν Αἴγινα καὶ λέει ἐπὶ λέξει -σᾶς μεταφράζω-: "Συνεπῶς ἀπὸ τὶς 22 ἢ 24 Μαϊου οἱ ἀσθενεῖς τῆς ὑπαίθρου συγκεντρώθηκαν στὴ Σουβάλα καὶ τὰ σπίτια τους ἀπολυμάνθηκαν. Oἱ ἀσθενεῖς τῆς πόλεως μεταφέρθηκαν σὲ κοντινὸ ὕψωμα....ἀκολουθώντας ἀντιφλογιστικὴ θεραπεία. Τοῦρκοι κατάδικοι ἀνέλαβαν τὴν ταφὴ τῶν νεκρῶν καὶ οἱ οἰκογενειές τους ἀπομονώθηκαν... -κ λ ε ί σ α μ ε -τὶς- ἐ κ κ λ η σ ί ε ς (:on -f e r m a- les églises), τὰ καφενεῖα, τὰ κέντρα διασκέδασης καὶ διανείμαμε τρόφιμα καὶ στοὺς δυστυχεῖς πρόσφυγες ποὺ ἀφθονοῦσαν ἐκεῖ..." (σελ. 9).
Μᾶς πληροφορεῖ ἐπίσης ὁ δόκτωρ Gosse, ὅτι ἁπλώθηκε ἡ πανώλη μέσα στὸν Ἰούνιο καὶ στὶς 30 Ἰουλίου ἔπαψε ἡ καραντίνα (σελ. 10).
Στὴν ὑποσημείωση τῆς σελίδας 172 ποὺ συνεχίζεται καὶ στὶς σελίδες 173, 174, 175 καὶ 176, ξεκινάει μὲ τὸ νὰ δηλώνει ὅτι ὁ Κυβερνήτης (τὸν ὁποῖο καὶ ὀνομάζει ἄτυχο - infortuné), τὸν ἐπιφόρτισε μὲ τὸ καθῆκον τῆς ἀντιμετώπισης τῆς νόσου καὶ τῆς ἐξυγίανσης τοῦ τόπου. Γράφει λοιπὸν, τυπώνει καὶ ἐκδίδει πολλὲς -καταπληκτικὲς γιὰ τὴν ἐποχή τους Ὀδηγίες (Οrdonnances)- γιὰ τὶς ὁποῖες λέει ὅτι τηρήθηκαν μὲ πολλὴν ἀκρίβεια, ζῆλο καὶ ἐξυπνάδα ἀπὸ τὸ συμβούλιο, τοὺς δημοσίους ὑπαλλήλους, καὶ τοὺς φύλακες ὑπὸ τὴν εἰδικὴ ἐπιτήρηση (surveillance spéciale) τοῦ ἴδιου τοῦ γιατροῦ (σελ. 173).
Στὴ δεύτερη σειρὰ Ὀδηγιῶν, ἄρθρο 1.6 (σελ. 175) ἀναφέρει ἐπὶ λέξει: "Οἱ συναθροίσεις, εἴτε στὶς ἀγορές, εἴτε στὶς ἐκκλησίες ἀπαγορεύονται μέχρι νεωτέρας διαταγῆς"(κατὰ λέξη: les réunions, soit dans les marchés, soit dans les -é g l i s e s- sont -d é f e n d u e s-, jusqu' à nouvel ordre). Τὰ μέτρα λέει ἀπέδωσαν πολύ, καὶ σὲ μία Ὕδρα 15.000 ψυχῶν, νόσησαν 4 ἢ 5 ἄτομα.
Τώρα, σκέφτομαι, ὁ Κυβερνήτης θὰ ὑπήκουσε στὶς ἐντολὲς τοῦ πρὸς τοῦτο ἀπὸ αὐτὸν τὸν ἴδιο ἐπιταχθέντος γιατροῦ, ἢ ὄχι;