Κ. Π ΚΑΒΑΦΗΣ: "ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΗΤΑΝ ΑΥΤΑ ΜΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΛΥΣΙΣ" ΗΤΑΝ;

Φίλοι καὶ Ἀδελφοί μου,

πολλὲς φορές, γιὰ νὰ μὴν πῶ πάντοτε, ἡ ἀμετροέπεια (ἀκράτεια γλώσσας) ὀδηγεῖ σὲ προσωπικὲς τραγωδίες. Μακραίνει ἡ γλώσσα μας, ἐπιδεικνυόμαστε σὲ ὁποιονδήποτε τομέα γνώσης καὶ μετὰ ποῦ νὰ μαζέψουμε αὐτὰ ποὺ ξεστομίσαμε (καὶ μάλιστα ἐξ' ὀνόματος τοῦ Θεοῦ!!!) καὶ τί νὰ ἀπολογηθοῦμε σὲ αὐτοὺς ποὺ μᾶς πίστεψαν; Πόση προπέτεια, πόση ἔπαρση! Πόση θεολογικὴ γύμνια, πόση αὐτοπροβολή, ἄρα καὶ πόση ἄγνοια! Πῶς νὰ ἀντικρίσουμε συντρίμμια τώρα ὅλο καὶ περισσότερο τὰ "θεολογικά" μας εἴδωλα; 'Ἦταν αὐτὰ μιὰ κάποια λύσις" ποὺ λέει καὶ ὁ ἀλεξανδρινὸς Καβάφης. Ἦταν τελικά; Μετὰ ἀπὸ αὐτὰ τί;

Ἂς ἐπιτρέπει τοὐλάχιστον, ὅσο Ἐκεῖνος -καὶ κανεὶς ἄλλος- θέλει, νὰ κοινωνοῦμε τοῦ σώματος καὶ αἵματός Του. Θὰ τὸ ἐπιτρέψει; Πικράναμε τὸν Κύριο! Καὶ μεῖς οἱ Κληρικοί Του πρωτίστως!

Εἰδικὰ αὐτὴ τὴν περίοδο ποὺ τὰ πράγματα δυσκολεύουν δυστυχῶς, φεύγουν δικοί μας ἄνθρωποι -καὶ μακάρι νὰ ἐξακολουθήσουν νὰ φεύγουν -ἀ ξ ι ο π ρ ε π ῶ ς -καὶ- ἀ ν θ ρ ω π ί ν ω ς- καὶ ὄχι σὰν ἐμπόδια σὲ ἄλλους....- πολὺ θὰ ὠφεληθοῦμε ὅλοι ἀπό κάποια διαστήματα σιωπῆς, λίγη μελέτη, πολλὴ προσευχή ΚΑΙ τὴν προσοχή. Μήν πολυ-σηκώνουμε τὴ μυτούλα γιατὶ θὰ φᾶμε τέτοιο πολυεπίπεδο σκαμπίλι (καί .... θεολογικόν), ποὺ θὰ τὸ φυσᾶμε καὶ δὲ θὰ κρυώνει, ἢ μᾶλλον θὰ τρέχουμε νὰ κρυφτοῦμε. Προσγειωθεῖτε καὶ μὴν ἀεροβατεῖτε, προσεύχεσθε καὶ προ-σέ-χε-τε! Αὐτά.... Ὁ νοῶν νοείτω!