Kαὶ σὺ ζητᾶς πέρδικα ψητή, σὲ κέρινο σουβλὶ καὶ νὰ λαλεῖ!! Τὸ καταλαβαίνεις πὼς δὲ γίνεται;

Ὁ π. ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ἔλεγε:

-Παιδί μου, γιατί τόσο προβληματίζεσαι; Ὑπάρχουν πολλὰ καλὰ κορίτσια γύρω σου γιὰ νὰ παντρευτεῖς, διάλεξε!

Ἡ μία στραβή, ἡ ἄλλη κουτσή, ἡ ἄλλη ἀλλιῶς, ἡ ἄλλη κάπως... Ἐν τῷ μεταξὺ τὰ χρόνια περνοῦσαν καὶ ὁ λεγάμενος παραπονιόταν.

Ὁ πατὴρ Ἐπιφάνιος σεβόμενος τὸ χῶρο τῆς ἐλευθερίας του δὲν ἐπενέβαινε περισσότερο ἀφήνοντάς τον νὰ ἀναλάβει ὁ ἴδιος τὶς εὐθῦνες του. Πάντα κάτι ἔβρισκε ποὺ δὲν τοῦ ἄρεσε... Στὸ τέλος τοῦ λέει:

-Τὰ χρόνια περνᾶνε παιδί μου καὶ σὺ ζητᾶς πέρδικα ψητή, σὲ κέρινο σουβλὶ καὶ νὰ λαλεῖ!! Τὸ καταλαβαίνεις πὼς δὲ γίνεται;