ΤΙΜΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ 1821

(ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΑ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΟΕΙΔΕΙΣ ΝΟΟΤΡΟΠΙΕΣ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ...)

Σε αντίθεση με κάτι συνθήματα της ακραίας παρακμής που ακούστηκαν εσχάτως αλλά και με τις καταδολιεύσεις της ολιγαρχίας, παραμένω πάντα ξένη προς κάθε εθνικιστικό λόγο, και πάντα αθεράπευτα ερωτευμένη με την πατρίδα.

Πατρίδα και θρησκεία είναι πράγματα μεγαλύτερα από μας, το χώμα που πατούμε και ο ουρανός που μας προσμένει, πράγματα για τα οποία αξίζει να ζήσει και να πεθάνει κανείς.

Δίχως ποτέ να βάζω την πατρίδα μου στη θέση του άκτιστου Θεού, δίχως ποτέ να περιφρονώ άλλες πατρίδες, δίχως ποτέ να λησμονώ ως χριστιανή ότι πατρίδα μας είναι η Άνω Ιερουσαλήμ που χωράει όλους τους λαούς αδελφωμένους, ριγώ από συγκίνηση γι' αυτή τη φλούδα γης, για τους αγώνες της, το αίμα που έχει χυθεί, τα άγια χώματά της, τα τραγικά λάθη της που μας στερούν τη λευτεριά.

Και είναι η φλούδα γης μας ένα καρυδότσουφλο στη θάλασσα.

Για όσους ανησυχούν πολύ με την επιλογή της 25ης Μάρτη ως διπλής γιορτής, τους καθησυχάζω ότι γνωρίζουμε πως ξέσπασαν κινήματα πιο πριν και πιο ύστερα, ότι η Εκκλησία είχε πολλαπλές εκφράσεις όπως και πολλοί ήταν δίβουλοι, αλλά και πως η 25η ως μέρα του Ευαγγελισμού είναι και αυτή μια εκ των υστέρων συμβολική επιλογή της Ιστορίας, που ακολουθεί την 25η Δεκεμβρίου ως μέρα των Χριστουγέννων.

Για μένα παραμένει υπέροχο πως η ελευθερία της πατρίδας ξεκινά παράλληλα με το κεφάλαιο της ελευθερίας του ανθρώπου, γιατί η πηγή της όντως ελευθερίας είναι ο Θεός, τόσο ελεύθερος από το μεγαλείο του που κενώθηκε και έγινε άνθρωπος ίνα και ημείς θεοποιηθώμεν.

Δίκια κι άδικα δεν είναι εύκολο να μοιραστούν στην Ιστορία, και το βάρος μιας επανάστασης είναι βαρύ για τους ώμους ενός μικρού λαού. Χαίρομαι που είμαι απόγονος τρελών και απερίσκεπτων ανθρώπων που έδωσαν τα πάντα για τη λευτεριά.

Και όπου υπάρχει ανθρώπινος χρηστός αγώνας, εκεί ευλογεί ο Θεός.

Ας είμαστε άξιοι της ελευθερωτικής κληρονομιάς μας.

ἔγραψε ἡ ΕΥΗ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗ- ΠΙΣΙΝΑ